Tijdens corona maakte ik deze pagina aan. Een overzicht van al mijn reizen buiten Europa. Ik ben blij dat corona achter ons ligt en dat we weer kunnen reizen.
Mensen vragen mij vaak wat mijn favoriete land is, maar daar kan ik eigenlijk geen antwoord op geven. De wereld is zo mooi en elk land heeft wel iets bijzonders, vergelijken vind ik onmogelijk. Ik heb wel favoriete gebieden, namelijk West-Afrika, de Sahara, het Midden-Oosten en de Himalaya. Zo’n beetje alles op de lijn van Guinee naar Noord-Korea. Ik heb van elke reis die ik buiten Europa heb gemaakt 1 foto geselecteerd en mijn hoogtepunten opgeschreven.
Mauritanië 2021
Ik heb het reizen enorm gemist. Eindelijk kan het weer. Samen met Kristien Hemmerechts en onze partners gaan we weer op reis voor De Standaard. Deze keer duiken we twee weken de Sahara in. In het noorden van Mauritanië.
Guinee 2019
Voor Nederlandse toeristen is Guinee een redelijk onbekende bestemming. Voor andere toeristen eigenlijk ook. En dat is jammer, want ik vond dat ik niet dichter bij Afrika kon komen. 11 dagen wandelen door het prachtige gebied Fouta Djalon van dorp naar dorp en slapen bij de mensen thuis. En het eten was elke dag weer een feestje.
Rwanda 2019
Voor MIVA mocht ik naar Rwanda reizen om daar 3 projecten te fotograferen. MIVA ondersteunt met transport en communicatie. Goed om te zien dat de steun goed terecht komt, maar er moet nog een hoop gebeuren. Gelukkig kon ik nog even een bezoek brengen aan het genocide museum in Kigali. Een vreselijke tragedie die pas 25 jaar geleden plaats heeft gevonden.
Benin 2019
Ik zou al een paar keer eerder naar Benin gaan, maar dat ging telkens niet door. Vorig jaar kwam het er gelukkig wel van. Benin is één van mijn favoriete bestemmingen in West-Afrika. Wat een energie, wat een cultuur, wat een aardige mensen. Ouidah vond ik een heerlijke plek aan de kust. We maakten verschillende voodoo rituelen mee en fotografeerden 17 kinderen voor Liliane Fonds en voor MIVA.
Armenië 2019
Voor de vierde keer op pad voor de krant. Deze keer naar één van de oudste landen op de wereld, naar het christelijke Armenië. Een land met een boeiende historische cultuur, prachtige natuur en heel veel kerken.
Iran 2018
Tijdens onze kerstvakantie gingen we weer naar Iran. Op oudejaarsavond kwam er iemand naar me toe die een cadeau voor ons gekocht had. Het was tenslotte feest bij ons. Eén van de vele voorbeelden van de gastvrijheid en respect van de Iraanse bevolking. Deze keer reisden we van Isfahan naar Bandar Abbas en verkenden de eilanden Qeshm en Hormuz, waar we oneindig vaak vriendelijke mensen ontmoetten.
Kenia 2018
Ik mocht voor het Liliane Fonds op reis naar Kenia om twee helden te fotograferen. De 12-jarige Sempeta, die een hoofdrol zou gaan spelen in een commercial en de 8-jarige Celestine. Over het leven van beide kinderen gingen we mini documentaires maken. Bijzonder om te zien wat voor mooi werk het Liliane Fonds doet.
Kazachstan 2018
Nadat Kristien Hemmerechts en ik naar Noord-Korea en Turkmenistan waren geweest, wilden we nog een keer op pad voor de krant. We kozen voor Kazachstan en maakten met de trein een driehoekje van de recent uit de grond gestampte hoofdstad Astana, via Semey naar de oude hoofdstad Almaty. Reizen met de trein is leuk. Je kunt op een andere manier in contact komen met mensen en het landschap is het decor van een film.
Burkina Faso 2018
Eén keer in de twee jaar vindt het grootste culturele festival van West-Afrika plaats in Dédougou in Burkina Faso. Stammen uit Mali, Ivoorkust, Senegal, Benin en Burkina Faso komen hun traditionele dansen laten zien op Festima. Super om mee te maken en om de Dogon uit Mali weer te zien.
Nepal - Mustang 2017
Weer een droom die uitkomt. Een spectaculaire vlucht van Pokhara naar Jomsom en 13 dagen wandelen door het oude Tibetaanse koninkrijk Mustang. Van Jomsom naar de hoofdstad Lo Manthang en weer terug. Onvergetelijk mooie landschappen.
Nepal - Kathmandu 2017
Een vriendin van me die een stichting heeft en 4 kindertehuizen in Kathmandu steunt vroeg of we 100 kinderen wilden fotograferen. Voor een boek. De kinderen moesten hun dromen tekenen en/of schrijven en samen met onze foto’s zouden deze in een boek gebundeld worden. De opbrengsten van het boek Opgroeien in Tegenwind gaan direct naar de kinderen. We woonden ruim een week op loopafstand van de Bouddhanath stoepa, waar we regelmatig een kora (rondgang) gingen lopen.
Iran 2017
We wilden graag Nieuwjaar vieren in Iran. Zij vieren dat op 21 maart, op het moment dat de lente begint. Een mooi moment om een nieuw jaar te beginnen. We zijn ruimen week naar de woestijnen Dasht-e Lut en Dasht-e Kavir gegaan. Vooral de Dasht-e Lut woestijn is bijzonder, deze bestaat voor een deel uit natuurlijke zandkastelen. Ik was meteen gek op het oude centrum van Yazd, een grote lemen woestijnstad. Maar het absolute hoogtepunt van Iran vond ik de mensen. Wat een gastvrijheid! Daar kunnen wij nog wat van leren.
Indonesië - Kalimantan 2016
Ik schrok behoorlijk van het aantal palmolie plantages die ik in Kalimantan zag. Grote lappen oerwoud zijn verdwenen en het leefgebied van de Orang-oetan komt in gevaar. Ik had het geluk dat ik er een aantal in het wild tegen ben gekomen. Heel indrukwekkend.
Turkmenistan 2016
Na Noord-Korea zochten Kristien en ik nog een bestemming voor een artikel voor de krant. We zochten een land dat net zo absurd zou zijn als Noord-Korea. En Turkmenistan kwam in de buurt. Onderstaande foto is gemaakt tijdens de viering van de nationale Dag van het Tapijt in de hoofdstad Asjchabad, de stad met het meeste aantal wit marmeren gebouwen op de wereld. Behalve op deze plek kom je nauwelijks mensen tegen. De meest bizarre plek is de gaskrater bij Darwaza. In 1971 stortte een gasveld in. Dit veld werd aangestoken met het idee dat de brand in een paar dagen zou doven. Dat is bijna 50 jaar geleden, het brandt nog steeds…
Ethiopië - Danakil 2016
In 2012 zou ik naar de Danakil woestijn in Ethiopië gaan, maar vlak voordat ik zou vertrekken werden er toeristen ontvoerd. De reis ging niet door en ik hoopte er ooit nog eens naar toe te kunnen. In 2016 was het veilig genoeg en bezocht ik het land van de Afar. Spectaculair, dat woord past het beste bij deze reis. Het was winter en overdag ongeveer 40 graden, in de zomer is het ruim 50. Er wordt nog met de hand zout gewonnen en vervoerd met kamelen. Voor ons was het best pittig, maar voor de mensen die daar keihard moeten werken in vreselijke omstandigheden moet het haast niet te doen zijn. Eén van de meest bizarre plekken was de actieve vulkaan Erta Ale. Een maand voordat wij er naartoe gingen was deze uitgebarsten en er was nog volop activiteit. We sliepen twee nachten op de rand van de krater. Onvergetelijk. Net zoals het groene en gele landschap van Dallol, de heetst bewoonbare plek op aarde.
Filipijnen 2015
Elk jaar op Goede Vrijdag laten een aantal Filipijnen zichzelf kruisigen. Ik stond er bij en keer er naar. Samen met cameraploegen van over de hele wereld. Op dezelfde dag lopen er honderden Filipijnen van kerk naar kerk om als boetedoening zichzelf te geselen met houten klosjes, nadat er kleine sneetjes in de rug gemaakt zijn. Het bloed spat er letterlijk van af. Een groot contrast met een sjamanistisch ritueel wat ik in de bergen meemaakte. Daar werd een regendans uitgevoerd en een varken geofferd.
Soedan 2014
Als woestijnliefhebber is Soedan zeker een aanrader. De Nijl loopt dwars door het land en ik volgde een deel daarvan. Ik vond Soedan afwisselender dan ik vooraf had gedacht. Behalve de tientallen piramides en archeologische vindplaatsen bezocht ik een aantal Nubische dorpjes, waar de hartelijke bevolking ons gastvrij ontving.
Noord-Korea 2014
De meest bizarre reis die ik gemaakt heb, was naar Noord-Korea. In de trein van Beijing naar de hoofdstad Pyongyang ontmoette ik Kristien Hemmerechts en met haar maakte ik een reportage voor de Belgische krant De Standaard. We hadden nauwelijks bewegingsvrijheid. We werden constant in de gaten gehouden door onze gidsen, die in de gaten werden gehouden door onze chauffeur, die weer in de gaten werd gehouden door undercover agenten op straat. Tijdens de reis vroeg ik me vaak af of deze setting of dit straatbeeld geënsceneerd was of niet.
Kirgistan 2014
Ik was aangenaam verrast door de mooie natuur in Kirgistan. Het land ligt voornamelijk in het Tian Shan gebergte en staat bekend om de meren zoals het Issyk Koelmeer Son-Koelmeer. Je kan er heerlijk wandelen en als je geluk hebt wordt je uitgenodigd om bij nomaden in een joert thee te komen drinken. Een joert is een traditionele ronde tent waar de nomaden in wonen. Het is groter en comfortabeler dan een tent. Eén van de hoogtepunten vond ik de omgeving van Tash Rabat, een klooster wat ongeveer 500 jaar geleden als karavanserai (overnachtingsplek) gebruikt werd op de Zijderoute.
Indonesië - Papua en de Molukken 2013
Ooit boekte ik een reis naar de binnenlanden van Papua, maar die ging niet door. Nu kreeg ik weer de kans om er naar toe te gaan. Niet naar de binnenlanden, maar juist langs de kustlijn. Met een zeilschip, met de Matahariku. Met twaalf bemanningsleden en net zoveel toeristen bezochten we plaatsen in Papua als Agats, Ewer en Otsjanep waar we dansend en zingend onthaald werden. Alsof deze mensen nog nooit toeristen hadden gezien. Daarna voeren we ruim 2.000 kilometer. Via de eilandengroepen Aru, Kai, Banda naar Ambon. Onderweg bezochten we de eilanden en onderweg gingen we regelmatig snorkelen.
China - Tibet 2013
Een droom werd werkelijkheid. Voor de derde keer wilde ik naar de heilige berg Kailash in Tibet en in 2013 is het eindelijk gelukt. Het absolute hoogtepunt van deze reis was de 3-daagse kora rond deze berg. Samen met Tibetaanse pelgrims rond de berg lopen nadat we bij het startpunt het Boeddhistische festival Saga Dawa vierden. Een onvergetelijke pelgrimstocht op grote hoogte. De reis bestond uit nog meer hoogtepunten. Ik vierde mijn verjaardag bij het heilige Manasarovar meer en wist niet wat ik zag toen we bijna bij het oude Tibetaanse koninkrijk Guge aankwamen. Een ruige kloof met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen van de Himalaya. En nog altijd ben ik onder de indruk van het imposante Potalapaleis in Lhasa, de zonsondergang van Mount Everst vlakbij het basiskamp en de onvergetelijke afdaling van het Tibetaanse plateau naar de grens met Nepal.
Myanmar 2012
Voor mij was fietsen langs de honderden tempels in Bagan het absolute hoogtepunt van Myanmar. En dan met een biertje genieten van de zonsondergang. Maar Myanmar had nog veel meer te bieden. Fotogeniek was het om de zon onder te zien gaan bij de langste teakhouten brug op de wereld. Ik vond het Inle meer tegenvallen. Daar was het zo toeristisch, dat traditioneel geklede vissers toeristen op aan het wachten waren om betaald op de foto te mogen. Niet mijn ding. Ik werd wel tempelmoe, maar dat was misschien ook niet zo gek. In de bergen bezocht ik dorpjes van de Chin en de Wa. En ten zuiden van het Inle meer bezocht ik de Padaung. Deze stam staat bekend om hun vele nekringen. De meeste mensen kennen de Padaung, omdat ze ook gevlucht zijn naar Thailand, waar ze voor geld op de foto gaan. Bijzonder was het om samen met de Akha in Kengtung hun Nieuwjaar te vieren.
Oezbekistan 2012
Centraal-Azië is de regio van de -stannen. Landen als Kirgistan, Turkmenistan, Kazachstan, Tadzjikistan en Oezbekistan. Grote landen die in veel landschappelijk niet allemaal op elkaar lijken. Ze hoorden wel allemaal bij de Sovjet-Unie en bij de zijderoute, waar mooie steden als Khiva, Bukhara en Samarkand in Oezbekistan liggen. Nadat ik de zijderoute steden had bezocht ging ik nog 3 dagen wandelen door het Chimgan gebergte.
India - Arunachal Pradesh en Nagaland 2012
In het noordoosten van India liggen een aantal deelstaten waar nauwelijks toeristen komen. Je moet een permit hebben om het gebied in te mogen, maar je mocht niet bij je visumaanvraag opgeven dat je er naartoe zou gaan. In de deelstaat Arunachal Pradesh bezocht ik dorpen van de Apatani, een bergvolk met tatoeages in hun gezicht en pluggen in hun neus. Daar was ik getuige van een bizar sjamanenritueel. Een hulp van een sjamaan sneed de buik van een varken open en terwijl deze nog leefde trok een andere hulp het hart uit het beest en kwam deze trots laten zien. Het geluid van het krijsende varken zal ik nooit meer vergeten. In Nagaland was ik getuige van het Aoling festival, een feest van de Konyak, die gevreesd werden omdat ze koppensnellers waren.
Nepal 2011
Normaal gesproken is november in Nepal een maand waarin de bergen goed zichtbaar zijn. Helaas was het tijdens mijn 10-daagse trekking in de omgeving van de Dhaulagiri dagelijks bewolkt en waren de bergen meestal niet zichtbaar. Toen ik bij Kopra Ridge aan het genieten was van de omgeving vloog er een vliegtuig richting Jomsom, de plek van waaruit je naar het Tibetaanse koninkrijk Mustang kan gaan. Daar wil ik nog eens een keer naar toe reizen.
China - Yunnan 2011
Ik bereikte de finale van een internationale fotowedstrijd. De Humanity Photo Awards worden georganiseerd door UNESCO en CFPA (China Folklore Photographic Association). Op uitnodiging van de organisatie mocht ik ruim een week feest komen vieren in de provincie Yunnan. Hoogtepunt was de ceremonie, maar een aansluitende rondreis van 5 dagen door Yunnan was ook bijzonder. Samen met 30 fotografen in een bus. In elk dorp werden we onthaald door de burgemeester of een andere official en kregen we ellenlange toespraken en maaltijden voorgeschoteld. Regelmatig werden fotomodellen opgetrommeld zodat we ook nog aan het werk moesten.
China 2011
Een reis door de provincies Sichuan en Yunnan. In deze provincies wonen veel minderheden. Tijdens deze reis kwam ik vooral in contact met de Yi. In de omgeving van Xichang beleefde ik het Torch festival van deze minderheid. Ik kwam er een handvol toeristen tegen, dit in tegenstelling tot Lijiang, waar karaoke en disco’s goede zaken deden.
India - Orissa 2011
Orissa doet me denken aan Afrika. Er zijn tientallen stammen zoals de Maraja, Mali, Dhuruva, Bonda, Desia Khond, Dhunguria, Khutia Khond. Elke stam heeft zijn eigen uiterlijke kenmerken. Behalve de stammen bezocht ik veel tempels, zoals de zonnetempel in Konrak en de vele tempels in de hoofdstad Bhubaneshwar.
Peru 2010
Het voelde als een efteling attractie; Op het titicacameer kun je de Uros eilanden bezoeken. In colonne van bootjes varen toeristen langs de rieteilanden om er de traditionele manier van leven te zien. Niet echt mijn ding. De 3-daagse Lares trail was dat wel. Een alternatieve -niet toeristische- trekking naar Machu Picchu.
China - Yunnan 2010
Een fotografiereis door de provincie Yunnan. Heerlijk om door de rijstvelden van Yuanyang te wandelen en traditionele markten en dorpjes te bezoeken. Het land van de rode aarde in Hongtudi was zeker de moeite waard, door al het ijzer in de grond kleurt het landschap donkerrood. Een hoogtepunt hadden de koolzaadvelden van Luoping moeten zijn, maar we kwamen net te laat. De bloeiperiode was voorbij.
Algerije 2009
Tamanrasset is een oude handelsstad in het zuiden van het land, waar de Toeareg wonen. Vanuit Tamanrasset maakten we een 5-daagse trektocht met kamelen door het Hoggargebergte tot aan het plateau Assekrem, waar we Nieuwjaar vierden. Met een 4×4 reden we in een paar dagen naar het oosten van het land, waar ik genoot van de duinenzee van Erg Admer.
China - Tibet 2009
Aan de oostelijke rand van het Tibetaanse plateau ligt de oude Tibetaanse regio Amdo. Deze ligt in het huidige China voornamelijk in de provincie Qinghai. Daar bezocht ik een boeddhistisch kloosterfestival in Xining en een meerdaags Sjamanenfestival in Repkong.
Kameroen 2009
Koninklijk Kameroen. Het land bestaat uit tientallen koninkrijkjes of chefferies die geregeerd worden door een Fon, Lamido of Sultan. Interessant om kennis met deze chefferies te maken. Verder vond ik het leuk om met de trein naar het noorden van het land te gaan en de verschillen met het zuiden te zien. Het noorden was droog en kaal, het zuiden vochtig en groen.
Bhutan 2008
Op 6 november werd ik wakker in een hotel in de hoofdstad Thimpu. Op de TV is de kroning van de koning live te zien, die op dat moment een paar kilometer verderop plaatsvindt. Helaas lukte het net niet om er bij aanwezig te zijn. Een paar dagen later vierden we tijdens een 6-daagse trekking een soort Koningsdag, omdat de oude koning jarig was. In de Phobijkha vallei zag ik zwartnekkraanvogels. En aan het einde van de reis bezocht ik twee Boeddhistische festivals.
Ghana 2008
Bijna twee maanden Ghana. Vrijwilligerswerk op een school gedaan en rondgereisd door het land. Geslapen in een boomhut bij de nijlpaarden in Wechiau, olifanten gekeken in Mole Nationaal Park en geslapen bij de slavenforten Goede Hoop en Elmina aan de kust. Maar het mooiste was mijn zoektocht naar een initiatie ritueel bij de Krobo. Deze ceremonie heet Dipo. Een weekend lang verbleef ik bij vriendelijke moeders die hun meisjes vrouw zagen worden.
Jordanië 2007
Eén van de stabielste landen in het Midden-Oosten. En er is genoeg te zien. Ik heb heerlijk gewandeld in Dana nationaal park, vond de Romeinse stad Jerash mooi om te zien en het oude Petra waren allemaal hoogtepunten. En natuurlijk de woestijn Wadi Rum. Daar reden we tot vlakbij de grens met Saudi-Arabië. Iemand vertelde me dat ze daar ook een soort Petra hebben, maar dan zonder toeristen. Daar wil ik ook nog eens heen.
Suriname 2007
Op een uitgeholde boomstam 9 dagen door de jungle van Suriname gevaren. Onderweg legden we aan bij nederzettingen waar Indianen wonen. Daar konden we dan blijven slapen en hingen we onze hangmat aan een paar bomen. Er waren nog maar weinig wilde dieren. Vlakbij de Braziliaanse grens gingen we terug om nog een paar dagen in de omgeving van Paramaribo te genieten van de omgeving en het lekkere eten.
Libië 2006
Waanzinnig om ruim een week door de woestijn te reizen. In de ochtend stond het ijs op mijn tent. De zandduinen kleuren elk uur van de dag anders. Het Akakus gebergte is ruig en rotsachtig. Ik dwaalde uren door de oude handelsstad Ghadames en wandelde door de oude Romeinse steden Sabratha en Leptis Magna. Ik hoop ooit nog een keer naar Libië terug te kunnen gaan.
Ethiopië 2006
Alsof ik een paar honderd jaar terug ga in de tijd. Het landschap is bijzonder mooi, net als de mensen. In het noorden de hooglanden van het Simien gebergte, de rotskerken van Lalibela en de bron van de Blauwe Nijl. In het zuiden bezochten we tientallen stammen en waren we getuige van een initiatie ritueel van mannen bij de Hamar.
Cuba 2005
Heerlijk om bij mensen thuis te slapen. En om te swingen in Santiago de Cuba. Maar het hoogtepunt was het festival Las Parrandas de Remedios. Daar wordt op kerstavond een groot feest gevierd waarbij de concurrerende buurten San Salvador en El Carmen met optochten en vuurwerk zichzelf presenteren.
Mali 2005
Djenné is mijn favoriete stad in Afrika. Ik ben gek op de stad van leem, de markt, de grote moskee en de sfeer. Timboektoe is minder mysterieus dan ik dacht. De 4-daagse trekking door de Dogon vallei was één van de hoogtepunten, ondanks de temperatuur (ongeveer 45 graden). Verder was het heerlijk om met een pinasse (boot) van Djenné naar Mopti te varen en dorpjes te bezoeken waar nauwelijks toeristen komen.
Namibië 2004
Na het lezen van het boek Solitaire van Ton van der Lee wilde ik zeker naar Namibië. Midden in de woestijn op een kruispunt bij een benzinestation heeft hij gewoond. Het landschap in Namibië is fantastisch. Ruige rotslandschappen worden afgewisseld door zandduinen. Eén van mijn favoriete plekken in Namibië waren de Epupa watervallen, in het land van de Himba’s, op de grens met Angola.
Tanzania 2004
Mijn volgende avontuur bracht me naar Tanzania. Wild spotten in de Ngorongoro krater en daarna 7 dagen wandelen door de Ngorongoro Conservation Area met als afsluiting de beklimming van Ol Doinyo Lengai, de heilige berg van de Masai. Rond middernacht begonnen we aan de klim. Tegen de tijd dat de zon opkwam waren we boven. Daar kon ik maar nauwelijks genieten van het uitzicht, het stonk, het was koud en het was wel heel steil naar beneden.
Marokko 2003
Dat leek me wel wat, met kamelen door de woestijn wandelen. Maar daarvoor moest ik eerst over mijn vliegangst heen. Gelukkig zijn daar cursussen voor. Mijn reis door de woestijn werd onvergetelijk. Ik leerde interessante mensen kennen, ik genoot van de nietigheid en de schoonheid van de woestijn en liep 8 dagen met kamelen door de Sahara. Nadat we Nieuwjaar hadden gevierd in Marrakesh vlogen we terug naar huis. Er ging een wereld voor me open.
Anne
Geplaatst op 17:52h, 01 oktoberHallo Ronnie,
Wat heb jij veel moois gezien en geweldige foto´s gemaakt. Ik ben jaloers!
Wens jij nog veel mooie reizen en dito foto´s.
Anne