Kruisiging op de Filipijnen
Bloed, bloed, overal bloed. Auto’s zitten vol bloedspetters, verkeersborden hebben rode stippen en voorbijgangers zitten helemaal onder het bloed. Ik heb ook spatten bloed op mijn kleren en lichaam. Het is vandaag Goede Vrijdag en precies een jaar geleden was ik op de Filipijnen. Hier in San Fernando verzamelt de internationale pers zich voor de jaarlijkse opvoering van de kruisiging tijdens de passiespelen.
Zelfkastijding
Vroeg in de ochtend kom je overal kleine groepjes jonge mannen tegen die zichzelf als boetedoening aan het geselen zijn. Aan touwen hangen klosjes hout waarmee ze in een slingerende beweging op hun rug slaan. Als die rood wordt komt er iemand langs die met een scheermesje kleine sneetjes in de rug snijdt. Het bloed kruipt langzaam naar beneden. Als iedereen geweest is lopen de mannen in een processie zichzelf geselend van kerk naar kerk. Na een paar slagen kun je de sneetjes nog maar nauwelijks zien, op de rug is een grote rode vlek bloed te zien. Het schijnt dat er elk jaar wel een paar mannen overlijden. Indrukwekkend om te zien hoe deze mannen hun geloof beleven. De mannen hebben een masker over hun hoofd, zodat ze redelijk anoniem door de straten lopen. Dat neemt een stuk sociale druk weg.
Passiespelen
Rond de middag komt iedereen samen om naar de passiespelen te kijken, een opvoering waarbij Romeins geklede mannen Jezus gaan kruisigen. Het is bloedheet, ruim 30 graden. De kruisiging vindt plaats op een heuvel, die als podium fungeert. Aan de rechterkant staan cameraploegen, aan de linkerkant zitten toeristen in een VIP tent. Daartussen en omheen staan ruim tienduizend Filipijnen geïnteresseerd te kijken op wat gaat komen. We moeten lang wachten voordat de opvoering begint, eerst wordt stilgestaan bij de veertien zogenaamde kruiswegstaties. Een presentator roept gebeden om die te maken hebben met de verschillende staties. Van “Jezus wordt ter dood veroordeeld”, “Jezus neemt het kruis op zijn schouders” tot en met de laatste “Jezus wordt in het graf gelegd”. De eerste Romeinen komen op, gevolgd door Jezus die slepend met een kruis naar de heuvel loopt.
Kruisiging
Vlak voordat Jezus gekruisigd wordt, zie ik iemand weglopen. Ruim tien minuten later komt hij rennend terug met een hamer. Het toneelspel komt niet heel professioneel over, de microfoons doen het niet altijd en het lijkt er op dat niet iedereen goed in zijn rol zit. Als het gezelschap op de heuvel staat wordt Jezus gekruisigd. Hij gaat met gespreide armen liggen op een houten kruis en krijgt spijkers door zijn handen geslagen. Bij elke slag met de hamer hoor je Jezus pijn hebben en voel je het respect bij het publiek. Als zijn handen vast zitten, wordt het kruis rechtop gezet. Gelukkig staat hij op een klein houten plateau, maar krijgt hij ook spijkers door zijn voeten geslagen. Na 5 minuten wordt het kruis neergehaald, worden de spijkers verwijderd en gaat Jezus voor controle langs de EHBO. Er volgen nog een aantal mensen die zich vrijwillig laten kruisigen. Een heftige traditie, waarmee de Rooms-katholieke kerk niet gelukkig schijnt te zijn.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.